Z dniem 1 stycznia 2018 r., ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne, wprowadziła istotne zmiany w dotychczasowym systemie gospodarowania wodami w Polsce. Do takich zmian należy wprowadzenie opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej.

Art. 269 ust. 1 pkt 1) cytowanej ustawy, nakłada obowiązek uiszczenia opłaty za usługi wodne za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej, na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2. robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie tej retencji, przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej, na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej.

Przypomina się zatem o obowiązku dokonywania opłat za usługi wodne – za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej!

Podmiotami zobowiązanymi do ponoszenia opłaty za usługi wodne są:
1) podmioty korzystające z usług wodnych;
2) osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
a) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych,
b) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych,
c) użytkownikami wieczystymi gruntów,
d) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących
własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, które na skutek wykonywania robót i obiektów mających wpływ na zmniejszenie naturalnej retencji
terenowej doprowadziły do zmniejszenia tej retencji.

Opłacie za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej podlegają zarówno te nieruchomości, które przed dniem wejściem w życie Prawa wodnego (1 stycznia 2018 r.) zostały zagospodarowane w sposób wskazany w powołanym przepisie, jak i te, które zostały tak zagospodarowane po dniu 1 stycznia 2018 r.

Więcej informacji oraz formularz oświadczenia dostępne tutaj